مواد افزودنی

در صنف زرگری و ریخته‌گری، سه ماده پرکاربرد با اسامی بوره، تنه‌کار و اسید بوریک شناخته می‌شن که هرچند شباهت‌هایی در ظاهر و کاربرد دارن، اما نقش‌ها و رفتار متفاوتی دارن. در ادامه تفاوت «بوره»، «تنه‌کار» و «اسید بوریک» آورده شده است.

بوره بیشتر به عنوان کمک‌ذوب شناخته می‌شه و معمولاً در کف بوته ریخته می‌شه یا برای لعاب‌کردن داخل بوته و جلوگیری از چسبیدن فلز مذاب به جداره استفاده می‌شه. همچنین در حین ذوب به روان‌تر شدن مذاب، جذب اکسیدها و ناخالصی‌ها و سرباره‌گیری کمک می‌کنه. ترکیب بوره ممکنه شامل بوراکس، اسید بوریک یا حتی افزودنی‌های دیگه باشه و معمولاً برای آماده‌سازی شرایط مناسب ذوب استفاده می‌شه، نه مستقیم در فرآیند لحیم‌کاری.

تنه‌کار نام رایج بوراکسه که به‌عنوان فلاکس اصلی در لحیم‌کاری طلا و نقره به کار می‌ره. این ماده سطح فلز رو در برابر اکسید شدن محافظت می‌کنه و باعث می‌شه لحیم بهتر به قطعه بچسبه و اتصال قوی‌تری شکل بگیره. تنه‌کار معمولاً پیش از گرم کردن، همراه با کمی الکل یا آب روی قطعه زده می‌شه. برخلاف بوره، تنه‌کار نقش مستقیم در لحیم‌کاری داره و به‌طور فعال در تمیز نگه‌داشتن و روان‌سازی محل اتصال عمل می‌کنه.

در کنار این دو، اسید بوریک هم در کارگاه‌ها برای پوشش‌دادن سطح فلز استفاده می‌شه. این ماده برخلاف دو تای دیگه به‌خودی‌خود کمک‌ذوب نیست، اما وقتی روی قطعه زده بشه و با حرارت تبخیر شه، لایه‌ای محافظ ایجاد می‌کنه که مانع اکسید شدن طلا یا نقره در هنگام حرارت‌دهی می‌شه. به‌ویژه در طلاکاری، استفاده از اسید بوریک قبل از لحیم‌کاری به جلوگیری از سیاه‌شدن سطح کمک زیادی می‌کنه.

در نهایت، گرچه این سه ماده در یک دسته کلی یعنی “مواد کمک‌کار در ذوب و لحیم” قرار می‌گیرن، اما هرکدوم نقش خاص خودش رو داره و جایگزین هم نیستن. بوره مخصوص ذوبه، تنه‌کار برای لحیم‌کاریه، و اسید بوریک پوشش محافظه؛ هر سه مکمل هم هستن، نه هم‌معنا.